Δευτέρα 9 Ιουνίου 2014

Επιδείξεις, παρουσιάσεις, παραστάσεις και αναπαραστάσεις...

Έχω ακούσει μερικούς συναδέλφους να λένε ειρωνικά ότι το Σαολίν κάνει μόνο για επιδείξεις (show) και ότι δεν έχει να κάνει με πολεμική τέχνη...

Πραγματικά εν μέρη έχουν κάποιο δίκιο γιατί φαίνεται να μην υπάρχει επαφή και ανταγωνισμός με τον γνωστό τρόπο (αγώνες, εξετάσεις κ.λπ.) ανάμεσα στους ασκούμενους.

Ωστόσο θα διαφωνήσω στο ότι δεν πρόκειται για πολεμική τέχνη γιατί πραγματικά το να χτυπάς κάποιον με 4, 6 ή 8 τρόπους, όπως γίνεται στα διάφορα δημοφιλή μαχητικά αθλήματα, αυτό δεν είναι τέχνη...

Οι μαχητικές φόρμες, του Σαολίν, τα λεγόμενα "Τάο Λου" 套路 (Tàolù) τα οποία αναπαριστούν εικονικές μάχες, κρύβουν πάντα 4 βασικούς τρόπους μάχης, χέρι (γροθιά ή παλάμη για άμυνα ή επίθεση) πόδια (λακτίσματα ή άλματα για αποφυγή) και συνδυασμένες τεχνικές κλειδώματος ή ρίψης που οι συνδυασμοί τους απαριθμούν δεκάδες τεχνικές άμεσης μάχης και επαφής.

Παράλληλα αυτές οι τεχνικές κρύβονται έντεχνα σε ένα σύνολο κινήσεων που εξωτερικά φαντάζει ως μια υπέροχη χορογραφία, χωρίς να φαίνεται ίχνος μάχης ή βίας απέναντι σε κάποιον αντίπαλο.

Αν λοιπόν θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε "πολεμική τέχνη" ένας είδος άσκησης για μαχητικούς σκοπούς θα ήταν αυτό ακριβώς.

Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι κάθε ξεχωριστή φόρμα του Σαολίν Κουνγκ Φου, όπως η γροθιά "Μικρός Χείμαρρος" Σιάο Χουνγκ Τσουάν 小洪拳 (Xiǎo Hóng Quán) ή η "Γροθιά των 7 Αστέρων" είναι αυτόνομα ολοκληρωμένα συστήματα πολεμικών τεχνών από μόνα τους...

Όπως στα ποιήματα ο ποιητής κρύβει έντεχνα και αλληγορικά τα νοήματα που θέλει να περάσει έτσι και στο Σαολίν Κουνγκ Φου οι όμορφες και περίτεχνες κινήσεις μιας φόρμας κρύβουν και μεταφέρουν την τεχνική και την γνώση χωρίς τον "ωμό" τρόπο της κυριολεξίας του να χτυπάς κάποιον στα αλήθεια.

Τώρα πόσο αποτελεσματικό είναι αυτό σε συνθήκες αυτοάμυνας, πραγματικά μόνο αν τύχει κάτι θα το μάθουμε στα αλήθεια... γιατί πολύ απλά το να κάνεις αυτοάμυνα είναι πολύ πιο πέρα από τις τεχνικές και τους κανόνες οποιασδήποτε πολεμικής τέχνης που ασκείται σε ρινγκ, τατάμι και προκαθορισμένα όρια με κανόνες και διαιτητές, αυτό το ξέρουμε καλά όλοι...

Θέαμα λοιπόν; Ναι, διάφορα "σόου" που δίνονται παρουσιάζοντας διάφορες δεξιότητες άοπλες και ένοπλες (με παραδοσιακά όπλα), υπάρχουν διαφορές στο πως γίνονται και από ποιον γίνονται. Άσχετα με αυτό όμως το Σαολίν Κουνγκ Φου αν και δεν θα μάθουμε εύκολα την αποτελεσματικότητά του του σε συνθήκες μάχης τουλάχιστον σίγουρα μπορεί να προσφέρει ένα όμορφο θέαμα και να εμπνεύσει για την ιστορία, την φιλοσοφία και τον πολιτισμό του...

Δεν αρνούμαι ότι πολλά σόου με θέμα το Σαολίν Κουνγκ Φου που περιοδεύουν ανά τον κόσμο και βρίσκει κάποιος σε αφθονία στο internet έχουν καθαρά εμπορικό χαρακτήρα. Επιδείξεις που ίσως θα τις χαρακτηρίζαμε και "καμένες" πλέον, γιατί έχει ξεφουσκώσει το ενδιαφέρον του κοινού που είδε και ξαναείδε επιδέξιους Κινέζους μαθητές από τις σχολές "Γου Σου" -  "Κουνγκ Φου" τις Κίνας, με πορτοκαλί ρόμπες και ξυρισμένα κεφάλια να αναπαριστούν τους μοναχούς Σαολίν και πολλοί να τους μπερδεύουν ακόμα ως αληθινούς μοναχούς...

Ωστόσο δεν μπορούμε να αρνηθούμε και την ουσιαστική συνεισφορά των αυθεντικών μαχητών Σαολίν που περιόδευσαν τον κόσμο και ξεκίνησαν να εμπνέουν ανθρώπους να ασχοληθούν με το σώμα και το πνεύμα τους με αυτόν τον ιδιαίτερο τρόπο που κάνει το Σαολίν.

Σε αυτή τη βάση υπάρχουν και παρουσιάσεις παραδοσιακού Σαολίν από σχολές που ασκούν από ιδανικό την τέχνη των μάχιμων μοναχών Σαολίν που σκοπό έχουν να εισάγουν τον κόσμο στο αυθεντικό πνεύμα της άσκησης  τέχνης της παράδοσης του Σαολίν Κουνγκ Φου.

Σε αυτές τις σχολές διοργανώνονται παρουσιάσεις ή παραστάσεις (με υλικό για την ιστορία της τέχνης του Σαολίν Κουνγκ Φου), αλλά όχι για επίδειξη, ούτε για να θαυμάσει κάποιος από "μακρυά" τις ιδιαίτερες ικανότητες και τα κατορθώματα ιδιαίτερων και χαρισματικών ατόμων που παίρνουν μέρος σε αυτές...

Γίνονται καθαρά από απλούς μαθητές και σκοπό έχουν να μεταδοθεί στον κόσμο έστω και για λίγο, χωρίς λόγια, χωρίς φιλοσοφίες και παραμυθιάσματα, άμεσα, από καρδιά σε καρδιά αυτό που νιώθει ο κάθε μαθητής στο καθημερινό του μάθημα... την μυσταγωγία του να υπερβεί το "γνωστό" και να μπει σε ένα κόσμο καθαρής δράσης χωρίς αναστολές και σκέψεις αμφιβολίας.

Ο πολεμιστής που δρα χωρίς να έχει τίποτε να χάσει και τίποτε να φοβηθεί, ξεπερνά τα όρια του εαυτού του και γίνεται για μια στιγμή ήρωας... Αυτό καλείται να κάνει και ο μαθητής σε κάθε μάθημα στο Παραδοσιακό Σαολίν Κουνγκ Φου. Να γίνει για μια - δυο ώρες λιοντάρι και να παλέψει με καθαρή καρδιά με τα όριά του.

Στο διάστημα αυτό το μυαλό, έστω και για λίγο, παύει να ερμηνεύει να δικαιολογεί και να καταδικάζει, ανίκανο να προλάβει την ταχύτητα της δράσης και αναγκαστικά ησυχάζει... Αυτή η ενοποίηση είναι η πεμπτουσία του Σαολίν Κουνγκ Φου.

Σε αυτή τη μάχη δεν υπάρχουν νικητές ή χαμένοι ούτε προϋποθέσεις, όπως ηλικία, ταλέντο, ιδιαίτερες ικανότητες και άλλες δικαιολογίες.

Το αποτέλεσμα που προάγεται με τον καιρό είναι θαυμαστό και είναι όμορφο να το μοιράζεται κανείς και με άλλους μέσω μιας παράστασης που δεν γίνεται αυτοσκοπός.

Το να μάχεται κάποιος να αλλάζει τον εαυτό του είναι πολύ πιο σημαντικό από το να προσπαθεί να αλλάζει ή να επιβάλλεται, ή να επιδεικνύεται στους άλλους.

Η καθημερινή "σκληρή" εργασία με το σώμα είναι το ζητούμενο, η αρχή και το τέλος, δεν υπάρχει τίποτα πέρα από αυτό.

Όλα αυτά με αφορμή την παράσταση που δόθηκε από την "Πηγή του Νεαρού Δάσους" Κορίνθου, "Η Παράδοση του Σαολίν Κουνγκ Φου" που έλαβε χώρα στο Δημοτικό θέατρο Κορίνθου στις 31/5/2014 υπέρ του Κοινωνικού Ιατρείου Αλληλεγγύης Κορίνθου.

Δείτε σχετικό υλικό εδώ http://www.shaolin.com.gr/news/parastasi-shaolin-korinthos-2014.aspx








Δευτέρα 28 Απριλίου 2014

Η αρχαία σοφία δεν έχει copyright...

Το Σαολίν Κουνγκ Φου την τελευταία δεκαετία έχει κάνει την εμφάνισή του αναμφισβήτητα πολύ δυναμικά σε όλο τον κόσμο. Φυσικό είναι κάθε τι που έχει επιτυχία να αποτελεί βορά εκμετάλλευσης του ονόματός του. Αυτή η φυσική έλξη και η γοητεία που ασκεί το όνομα Σαολίν οδήγησε πολλούς που ήθελαν να προσθέσουν αίγλη στο όνομα της σχολής τους να κολλήσουν και ένα "Σαολίν" απέξω στην ταμπέλα τους για προσελκύσουν και λίγο κόσμο παραπάνω...

Ιδιαίτερα στην Ελλάδα νιώθοντας το ψωμί που κρύβεται πίσω από τη λέξη Σαολίν πολλοί προσπάθησαν όχι μόνο να σφετεριστούν το μυστήριο που κρύβεται πίσω από το όνομα αυτό αλλά ακόμα περισσότερο να επιδιώκουν να κάνουν μονοπώλιο το όνομα με διάφορα τεχνάσματα.

Ένα πρώτο και ολίγον "ρηχό" μέσο είναι το επιχείρημα ότι το "δικό τους Σαολίν" είναι το μόνο αυθεντικό κάτι που δεν αντέχει βαθιά ανάλυση μιας και αναιρεί την αρχή της παράδοσης του ίδιου του Σαολίν που θέλει να μεταφέρεται από γενιά σε γενιά και από δάσκαλο σε μαθητή.

Αν  κάποιος ήταν δημιουργός ενός καινούριου συστήματος, ναι θα μπορούσε να πει, "αυτό το σύστημα μου ανήκει, είμαι ιδρυτής και το ξέρω μόνον εγώ...!" άλλα στην περίπτωσή του παραδοσιακού Σαολίν αυτό φυσικά δεν στέκει γιατί απλά αν κάνει κάποιος ένα ξεχωριστό και "μοναδικό Σαολίν", απλά δεν είναι Σαολίν και είναι "κάτι" που έχει βγει από το κεφάλι του.

Επίσης βλέπουμε τελευταία να αφθονούν στο διαδίκτυο "επίσημοι" βαρύγδουποι φορείς θεσμικών συμβάσεων όπως "ομοσπονδία Σαολίν" που προκειμένου να στηρίξουν αυτές τις μορφές υποπίπτουν σε αντιφατικές δράσεις όπως την διοργάνωση εικονικών πρωταθλημάτων μοιράζοντας αβέρτα μετάλλια ή ορίζουν επίπεδα levels και άλλα κατασκευάσματα δυτικού τύπου βασισμένα στον ανταγωνισμό, συγχύζοντας τον κόσμο με το τι είναι Σαολίν.

Για του λόγου το αληθές, επίσημη ομοσπονδία Σαολίν ακόμα δεν υπάρχει στην Ελλάδα γιατί απλά δεν υπάρχει και Παγκόσμια Ομοσπονδία Σαολίν που να υπάγεται. Υπάρχει μόνο η Πανευρωπαϊκή κάτω από τον ίδιο τον ηγούμενο Σι Γιουγκ Σιν που είναι θεσμοθετημένη ως μέσο πολιτιστικής διάδοσης του πνεύματος του Σαολίν.

Με πικρία παρατηρούμε ανθρώπους που πρεσβεύουν το Ζεν να "στήνουν" και να σκηνοθετούν εικονικές σχολές με εικονικούς μαθητές μόνο και μόνο για να πείθουν τον κόσμο. Η κάνουν άλλα επικοινωνιακά παιχνίδια όπως παράδειγμα διαφορετικοί δικτυακοί τόποι που μεταφέρουν τις ίδιες πληροφορίες οδηγώντας ο ένας στον άλλον για να μπερδεύεται ο κόσμος.

Θέατρο πραγματικό με ανθρώπους, μυθομανείς από την φύση τους, τυλιγμένους σε ρόμπες με πομπώδεις ρόλους που έχουν πιστέψει το ψέμα τους αλλά δεν έχουν στο ελάχιστο ασκηθεί ή καταπονήσει τον εαυτό τους και δεν έχουν ποτέ υπάρξει κάτω από τη σκληρή επίβλεψη ενός δασκάλου για να δουν τα όριά τους.

Για μια φορά ακόμα θέλω να επιστήσω την προσοχή στους αναζητητές να μην τρώνε παραμύθι. Χωρίς ιδρώτα δεν χτίζεται "ενέργεια" όσο εξωτικά ονόματα και να έχει μια σχολή... Πηγαίνετε σε σχολές που γίνεται "δουλειά". Πρέπει να βράζουμε (σωματικά και ψυχολογικά) στους 100 βαθμούς για ότι κάνουμε, η μετριότητα είναι αρρώστια, η δεξιότητα και η γνώση δεν μας χαρίζεται ούτε κατακτάται με τίτλους και με μετάλλια αυτά είναι για να οριοθετούν την προσπάθειά μας και να φαινόμαστε ανώτεροι στους άλλους. Αυτοί που διοργανώνουν τέτοια πράγματα δεν έχουν τη στοιχειώδη νοημοσύνη μέσα τους να καταλάβουν ότι "Τσαν" ή "Ζεν" σημαίνει πάνω από όλα αλληλένδετη συνύπαρξη τον όντων όχι διαχωρισμός των σε "ανώτερο" και "κατώτερο".

Επίσης όλοι λένε ότι είναι Σαολίν αλλά λίγοι έχουν πατήσει στο ναό να τον επισκεφθούν έστω ή πήγαν μια φορά μόνο και μόνο να βγάλουν φωτογραφίες με ρόμπες και κομποσκοίνια για να αυτοχαρακτηριστούν δάσκαλοι. Πόσο δάσκαλοι του "Τσαν" μπορεί να είναι τέτοιοι άνθρωποι; Μάλλον Τσαρλατάνοι θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν...

Ας είμαστε σοβαροί ...τι θα πει "Σαολίν", τι θα πει "Τσαν" ή "Ζεν"; Είναι ένα μέσο να πλουτίσει κανείς υλικά ή ψυχολογικά ή είναι ένας δρόμος απελευθέρωσης; Ας αναλογιστούμε λίγο.

Καλώς ή κακώς το Σαολίν Κουνγκ Φου και όλα τα παρελκόμενα (ιδέες, δράση, ιστορία κλπ) δεν μπορεί να ανήκει σε κανέναν γιατί είναι πάνω από όλα πολιτισμός και ο πολιτισμός δεν είναι ιδιοκτησία κανενός. Η αρχαία σοφία δεν έχει copyright και η παράδοση δεν είναι κτήμα μας. Αυτά είναι "πολιτισμός" και ο πολιτισμός δεν πρέπει να έχει κερδοσκοπικό χαρακτήρα ούτε να κρύβει ιδιοτέλεια. Πόσο μάλλον το ίδιο το Σαολίν που ο κύριος πυρήνας της φιλοσοφίας του είναι εξάλειψη της ατομικότητας του "εγώ"...

Το να είναι ο καθένας μόνος του και να προσπαθεί να επιβληθεί στους άλλους με κάθε τρόπο είναι το σύνηθες... Το να παλέψει κανείς για τη συνύπαρξη την ενότητα τα οποία συνάγουν τον πολιτισμό είναι η επανάσταση. Η κουλτούρα των Σαολίν μπορεί να γίνει ένα όπλο για αυτήν την επανάσταση, όσοι έχουν αποφασίσει να είναι απόστολοι αυτής της ιδέας ας κοιτάξουν να μην το κάψουν αυτό το χαρτί...

Τετάρτη 23 Απριλίου 2014

"Εσωτερικές" και "εξωτερικές" πολεμικές τέχνες

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Τάι Τσι και Τσι Κουνγκ (World Tai Chi and Qigong Day) που γίνεται κάθε χρόνο το τελευταίο Σάββατο του Απριλίου για τη διάδοση και εξάπλωση της Τέχνης της "Ύψιστης Αρχής" - Τάι Τσι 太极 (Tài Jí) και της "Καλλιέργειας της Ζωτικής Ενέργειας" - Τσι Κουνγκ 气功 (Qì Gōng) αξίζει να θίξουμε ένα θέμα που συνηθίζει να αποτελεί αντικείμενο μιας "ευγενικής" διαμάχης μεταξύ των ασκούμενων των πολεμικών τεχνών για το ποιο είδος πολεμικών τεχνών είναι αποτελεσματικότερο και ωφελιμότερο - Οι "Εξωτερικές Πολεμικές Τέχνες" - Γουέι Τζιά 外家 (Wài Jiā) ή τα λεγόμενα "Εσωτερικά Συστήματα" - Νέι Τζιά 内家拳 (Nèi Jiā).

Για να καταλάβουμε την διαφορά, οι δύο όροι αναφέρονται στον τρόπο χρήσης της δύναμης του σώματος. Η διαφορά βρίσκεται στο ότι οι εσωτερικές πολεμικές τέχνες, για να πετύχουν παραγωγή δύναμης και ενέργειας βασίζονται στην ομαλή ροή της ζωτικής ενέργειας ή αλλιώς Τσι 气 (Qì). Αυτό επιτυγχάνεται με αρμονικές ήρεμες κυκλικές κίνησες που εκμεταλλεύονται τις φυγόκεντρες και βαρυτικές δυνάμεις του σώματος.  Η "πρόθεση" του ασκούμενου επίσης παίζει καθοριστικό ρόλο στο να διαχειρίζεται έξυπνα το κέντρο βάρος του σώματος κάνοντας χρήση του "άδειου" και του "γεμάτου" (Γιν & Γιάνγκ). Από την άλλη οι εξωτερικές μαχητικές τέχνες, ψάχνουν τον "σκληρό" - ευθύ δρόμο της άμεσης εφαρμογής με γρήγορες κινήσεις και μετατοπίσεις του σώματος βασισμένες στην μυϊκή δύναμη και την ταχύτητα.

Όμως πριν μιλήσουμε περαιτέρω για το πρακτικό μέρος ας ρίξουμε μια ματιά στο ιστορικό υπόβαθρο στο πως προέκυψε η ανάγκη των εσωτερικών "μαλακών" πολεμικών τεχνών...

Ο ναός Σαολίν υπήρξε η πρώτη ακαδημία πολεμικών τεχνών στην Κίνα γιατί ήταν σεβαστός ως η γενετηρά του βουδισμού Τσάν (ή Ζεν) . Τον επισκεπτόταν να μαθητεύσουν εκεί σπουδαίες προσωπικότητες από κάθε δυναστεία που πέρασε.

Ο Τσαν Σαν Φανγκ 张三丰 (Zhāng Sān Fēng) αν και ο ίδιος ήταν ταοϊστής υπήρξε σπουδαστής του ναού Σαολίν, στην περίοδο της δυναστείας Σουνγκ 宋朝 (Sòng Cháo 960 - 1278). Μετά την ολοκλήρωση της μελέτης του Σαολίν Κουνγκ Φου, λέγεται ότι αποσύρθηκε στο βουνό Γου Ντανγκ 武当山 (Wǔ Dāng Shān), σαν ερημίτης. Εκεί ίδρυσε το Τάι Τσι Τσουάν την "Γροθιά της Ύψιστης Αρχής"...

Ωστόσο οι ιστορικές αναφορές για τις μαλακές φόρμες ανάγονται ακόμα πιο πριν, στην περίοδο της δυναστείας Τάνγκ 唐朝 (Tang 618 - 906 μ.Χ.), όπου υπάρχουν πληροφορίες ότι στο ναό Σαολίν δημιουργήθηκαν κάποια "μαλακά" σύνολα, οι λεγόμενες φόρμες "Μιέν Τσουάν" 绵拳 (Mián Quán) Σαολίν.

Οι μοναχοί Σαολίν λόγω της σκληρής, επίπονης και της συνεχούς εξωτερίκευσης της ενέργειάς τους που απαιτούσε η εξάσκησή τους , άρχισαν να παρουσιάζουν συμπτώματα υπερκόπωσης που τα ονόμασαν Σαν Κουνγκ 散功 (Sàn Gōng), κατά λέξη "Διασκόρπιση Ενέργειας".

Για να αντιμετωπίσουν αυτό το πρόβλημα δημιούργησαν τις φόρμες Μιέν Τσουάν, οι οποίες προκαλούσαν την εσωτερίκευση της ενέργειας, την ανοικοδόμησή και την θεραπεία της. Ήταν δηλαδή ένας τρόπος φυσικοθεραπείας και αποκατάστασης της φυσικής ροής της ενέργειας όπου είχε υπερβεί τα όρια και είχε προκαλέσει τραυματισμούς ή χρόνια κόπωση.

Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι η "Γροθιά του Βαμβακιού" Σαολίν - Ρόου Τσουάν 少林柔拳 (Shàolín Róu Quán) όπου η αρχαία πρακτική Σαολίν έχει εξελίξει την εσωτερική άσκηση Νέι Κουνγκ 內功 (Nèi Gōng) σε πλήρη κίνηση αυτοάμυνας γνωστή ως Σαολίν Ρου Τσουάν (απαλή πυγμαχία) η οποία ασκείται ακόμα και τώρα κυρίως από τους γέροντας μοναχούς της μονής Σαολίν.

Το Σαολίν Ρου Τσουάν έχει ασκήσει μεγάλη επιρροή στην ανάπτυξη του παραδοσιακού Σαολίν Γου Κουνγκ (μαχητικές τέχνες του ναού Σαολίν). Οι κινήσεις, οι στάσεις και οι αρχές είναι παρούσες σε όλη την μετέπειτα ύλη του Σαολίν Γου Κουνγκ και όχι μόνο. Στην πραγματικότητα όμως, η αξία της αυτοάμυνας είναι δευτερεύον έναντι του πλεονεκτήματος της διατήρησης της υγείας.

Το Ρόου Τσουάν δεν έχει ασκήσει επιρροή μόνο στο Σαολίν. Τα αρχαία σύνολα Σαολίν Νέι Κουνγκ (όπως η "Πραγματεία αλλαγής μυών/τενόντων" - Γι Τζιν Τζινγκ 易筋经 Yì Jīn Jīng) και Τσι Κουνγκ (όπως τα "Οκτώ κομμάτια μεταξιού" Πα Τουάν Τζιν - 少林八段锦 Shàolín Bā Duàn Jǐn) καθώς και οι μορφές Σαολίν Ζου Τσουάν είναι επίσης η αρχαία ρίζα του Τάι Τσι Τσουάν και σχετίζονται άμεσα με τις 13 θεμελιώδεις κινήσεις που βρίσκονται στο Τάι Τσι Τσουάν.

Ιδιαίτερα στη "Γροθιά διαμάντι" Τζιν Γκανγκ Τσουάν 金刚拳 (Jīn Gāng Quán) που χρονολογείται από την περίοδο της δυναστείας Τάνγκ 唐朝 (Tang 618 - 906 μ.Χ.), μπορούμε να διακρίνουμε πολλά χαρακτηριστικά της επιρροής που άσκησε στο Τάι Τσι όπως την κίνηση των Χέριων σαν "Σύννεφα" και το σκάσιμο της γροθιάς στην παλάμη (Γροθιά Διαμάντι) που στην παλαιά μορφή Τάι Τσι "Γι Λου" φέρει ακόμα και το όνομα Τζι Γκάνγκ 金刚捣碓 (Jīn Gāng Dǎo Duì) "Χτύπημα με Γροθιά Διαμάντι".

Λόγω της κοντινής απόστασής του χωριού που αναπτύχθηκε το Τάι Τσι Τσουαν, το χωριό Τσεν Τζιά Γκού 陳家溝 (Chén Jiā Gōu) της επαρχίας Χενάν από τη μονή Σαολίν, απορρόφησαν πολλές τεχνικές από το Σαολίν Νέι Κουνγκ, το Σαολίν Ρόου Τσουάν καθώς και πολλές άλλες "εξωτερικές" τεχνικές των Σαολίν που περιλαμβάνουν σύνολα Γου Κουνγκ από την εποχή των δυναστειών Σονγκ και Γιουάν, όπως την Μακριά γροθιά Τάι Ζου 太祖长拳 (Tài Zǔ Zhǎng Quán)太祖长拳 (Tài Zǔ Zhǎng Quán) και την Γροθιά Μικρός Χείμαρρος 小洪拳 (Xiǎo Hóng Quán), το οποίο για να εκτελεστεί σωστά θα πρέπει να έχει ένα "εσωτερικό" πνεύμα.

Συνεπώς δεν πρέπει να προκαλεί έκπληξη το ότι ακόμα και σήμερα η κατάρτιση των ασκούμενων και ειδικά των νέων παιδιών στο χωριό - γενέτηρά του Ται Τσι - Τσεν Τζια Γκού είναι καθαρά κατάρτιση Σαολίν. Ταξιδεύοντας και διαμένοντας στο χωριό μπορεί να γίνει μάρτυρας όλων των παραπάνω και θα δει στις αυλές των σπιτιών που διδάσκονται πατροπαράδοτα από πατέρα σε γιο τα αρχέγονα στυλ Ται Τσι, να ασκούνται παράλληλα και οι παραδοσιακές φόρμες Σαολίν όπως τη "Μακριά γροθιά" Τάι Ζου 太祖长拳 και τη "Γροθιά Ανάμεσα στα Χέρια" Τονγκ Μπέι Τσουάν 通臂拳 (Tōng Bì Quán).... (Δείτε σχετικό βίντεο από το ταξίδι μου στο χωριό Τσεν Τζια Γκου)

Μετά από αυτή την σύντομη ιστορική ανασκόπηση μπορούμε να πούμε με σαφήνεια ότι πολλές εσωτερικές τεχνικές που αναπτύχθηκαν στον ναό Σαολίν επηρέασαν το Τάι Τσι και το Τσι Κουνγκ γεννήθηκαν και στους κόλπους των σκληρών πολεμικών τεχνικών όπως του ναού Σαολίν και τελικά δεν μπορούν να είναι ανταγωνιστικές αλλά αντίθετα, είναι συμπληρωματικές και απαραίτητες για μια εξισορροπημένη άσκηση τόσο του "εξωτερικού" όσο και του "εξωτερικού".

Συνεπώς είναι λάθος να προσπαθεί κάποιος να αποκλείσει το "σκληρό" από το "μαλακό" αυτό από μόνο του είναι μια ανισορροπία καθώς και οι δύο έννοιες είναι αδιαχώριστες όψεις του ίδιου νομίσματος. 'Ένας νεαρός ασκούμενος που έχει περίσσια ενέργεια έχει ανάγκη από έντονη και δυναμική άσκηση ώστε να μπορέσει να "χτίσει" το σώμα του καθώς πρέπει να δέσει το μυοσκελετικό του σύστημα, όμως καθώς περνάει ο χρόνος πρέπει να αρχίσει να επενδύει στην εσωτερική του δύναμη και να βελτιώνει το ενεργειακό του δυναμικό. Οφείλει να προσέχει την ζωτική του δύναμη και να την ενισχύει για να έχει εσωτερική υγεία και πνευματική διαύγεια μέσω των ασκήσεων Τσι Κουνγκ και μαλακών φορμών όπως το Τάι Τσι το Ρόου Τσουάν, ή το Τσι Γκάνγκ Τσουάν.

Ακόμα πιο πέρα σε ένα βαθύτερο επίπεδο άσκησης ο ασκούμενος καταλαβαίνει ότι αυτές οι έννοιες όχι μόνο δεν μπορούν να διαχωριστούν αλλά οφείλουν να συνυπάρχουν για να έχουμε την βέλτιστη απόδοση του σώματος και του πνεύματος. Μάλιστα υπάρχουν φόρμες που κάνουν την επιτομή του συνδυασμού σκληρού και μαλακού όπως η "Γροθιά της Καρδίας και της Πρόθεσης" 少林形意拳 - Σιν Γι Τσουάν (Xíng Yì Quán) που εκεί ο μαθητής βιώνει την αρμονία της κίνησης που πηγάζει από έναν άλλο παράγοντα, την έμπνευση. Εκεί έχουμε την απόλυτη ενότητα του σώματος και του πνεύματος, όπου το σκληρό και μαλακό παύουν να υφίστανται σαν έννοιες το άδειο και το γεμάτο γίνονται ένα και το μέσα και το έξω το ίδιο και το αυτό... Αυτή είναι τελικά και η ολοκλήρωση της "Ύψιστης Αρχής" που ενοποιεί ό,τι έχει διαιρεθεί από την περιορισμένη αντίληψη του νου να χωρίζει τον κόσμο σε αντιθέσεις ανεξάρτητες την μία από την άλλη.

Πατροπαράδοτα στην Κίνα κάθε σχολή εξωτερικού στυλ έχει και κάποιο σύστημα αποθεραπείας και αποκατάστασης της ζωτικής ενέργειας και κάθε σχολή εσωτερικών τεχνών έχει ένα πρόγραμμα εκγύμνασης που περιλαμβάνει και έντονη άσκηση. Το "Τσι" δεν μπορεί να χτιστεί μόνο με την πρόθεση ή την φαντασία χρειάζεται "σκληρή δουλειά" αυτό σημαίνει ο όρος "Κουνγκ". Αυτό μπορεί να το διακρίνει και να το εμπεδώσει κανείς αν ταξιδέψει ο ίδιος εκεί που γεννήθηκαν όλα αυτά...

Πηγές: en.wikipedia.org, shaolin.com.gr, shaolintemple.gr, taiji.com.gr
Προσωπική εμπειρία σε σχολές της Κίνας

Από περιήγηση του 2013 στο χωριό Τσεν Τζια Γκού
Τσεν Ται Τσι (Παλαιά Μορφή 老架一路 (Lǎo Jià Yī Lù)

Από το 2006 στο ναό Φα Ουάνγκ